رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با معنای زندگی و تاب آوری اجتماعی جوانان ۱۵ -۳۵ ساله

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان استفاده از فضای مجازی با معنای زندگی و تاب آوری اجتماعی جوانان ۱۵ - ۳۵ساله شهر کنگاور انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه جوانان سنین ۱۵تا ۳۵ سال شهر کنگاور است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی - دردسترس، تعداد ۲۰۲ نفر ۹۸) نفر مرد، ۱۰۴ نفرزن) به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه ها در اختیار آنها قرار داده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (۱۹۹۹)، معنا در زندگی استگر و همکاران (۲۰۰۶) و تاب آوری کانر- دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شد. د تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. یافته ها نشا داد که بین میزان استفاده از فضای مجازی با جستجوی معنا در زندگی و وجود معنا در زندگی رابطه معنادار منفی وجود دارد. بین میزان استفاده از فضای مجازی با تاب آوری اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. نتیجه رگرسیون خطی حاکی از این بود که ۹درصد از واریانس میزان استفاده از فضای مجازی توسط مدل معنای زندگی و تاب آوری اجتماعی تبیین شده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، فضای مجازی میتواند مفهوم و معنای زندگی جوانان را دستخوش تغییراتی کند، اما میزان استفاده از آن بر تابآوری جوانان تاثیری ندارد. از نتایج این پژوهش میتوان در مراکز اصلاح و تربیت نوجوانان بزهکار و مراکز پیشگیری از خودکشی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، اینترنت ، معنای زندگی ، تاب آوری اجتماعی ، جوانان