ارزیابی آزمایشگاهی ظرفیت باربری و نشست پی های باکت در خاک های روانگرا

افزایش تقاضا برای انرژی باد در نواحی فراساحلی و گسترش استفاده از توربین های بادی فراساحلی در مناطق لرزه خیز، نیاز به توجه ویژه ای در انتخاب پی مناسب و شناخت رفتار آن دارد. وقوع روانگرایی در خاک های ماسه ای در مناطق لرزه­خیز، موجب خسارت­های سازه ای متعددی همانند نشست های اضافی و گسیختگی ناشی از کاهش ظرفیت باربری می شود. پی های باکت نوعی پی صندوقه ای مکشی نوین می­باشند که در طی دو دهه گذشته به عنوان فونداسیون توربین های بادی فراساحلی مورد استفاده قرار گرفته­اند. در این پژوهش، رفتار پی های باکت تحت بار قائم در خاک های روانگرا، با روش مدل سازی فیزیکی در شرایط تراوش رو به بالا مطالعه گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد در اثر افزایش فشار آب منفذی، ظرفیت باربری پی کاهش می یابد، اما حتی در شرایط روانگرایی کامل نیز پی ها دارای ظرفیت باربری قابل توجهی هستند. پی های باکت به دلیل لبه هایی که در اطراف دارند، تراکم خاک درون و زیر پی باکت را بهبود می بخشد. به همین علت، در شرایط روانگرایی پی های باکت در مقایسه با پی سطحی از افت ظرفیت باربری کم­تری برخوردارند. همچنین به دلیل وجود لبه ها در اطراف پی باکت، عملکرد پی در مقایسه با پی سطحی بهبود یافته و دامنه نشست کاهش می­یابد.

کلیدواژه ها:

پی باکت ، نشست ناشی از روانگرایی ، ظرفیت باربری ، مدل سازی فیزیکی ، تراوش رو به بالا