رویکرد غایت گرایانه به علم دینی و ارائه الگوی دانشگاه مسئله محور

امروزه دانشگاه ها به وظیفه اصلی خود که همان فلسفه وجودی دانشگاه است به طور بایسته و شایسته عمل نمی­کنند. در بعد آموزش، محتوای آموزشی با نیازهای فراگیران و جامعه متناسب نیست، در بعد پژوهشی نیز، خروجیها به مشکلات و تنگناهای فعلی مردم و جامعه ناظر نیست. از این رو مسئله­محوری نه در آموزش و نه در پژوهش وجود ندارد؛ به همین دلیل، دانشگاه مسئولیت اجتماعی خود را ادا نمی­کند. دین اسلام که به فراگیری دانش تاکید زیادی دارد و علم­آموزی را ارزش می­داند، بسیار سفارش کرده است دانشی که فرا گرفته می­شود اولا علم نافع باشد؛ ثانیا به دانسته­ها عمل شود. در این صورت طبق نظر برخی اندیشمندان می­توان به چنین دانشی عنوان علم دینی اطلاق کرد و دانشگاهی که اینگونه باشد را می­توان دانشگاه اسلامی دانست. این پژوهش درصدد است باتوجه به تعریف مسئله­محوری، مولفه­های دانشگاه مسئله محور را استخراج کند و با استفاده از روش تحلیل مضمون به الگوی دانشگاه مسئله­محور دست یابد. مضمونهای فراگیر به دست آمده درواقع متغیرهای اصلی الگوی دانشگاه مسئله­محور است که عبارت است از: نظام آموزشی نیازمحور، تعامل با خدمت­گیرندگان، تجاری سازی، نظام پژوهشی مسئله­محور، مدیریت منابع مالی، امکانات و پشتیبانی، یادگیری سازمانی و مدیریت دانش، فرهنگ دانشگاهی، مدیریت منابع انسانی و نظام مدیریتی دانشگاه.

کلیدواژه ها:

دانشگاه مسئله محور ، علم نافع ، علم دینی ، رویکرد غایتگرایانه نسبت به علم دینی