آسیب شناسی نظام آموزش الکترونیک در رشته های کارگاهی دروس هنری و ارائه راهکارهای موثر

بیان مسئله: فضای کنونی جامعه، سمت و سوی بسیاری از دروس کارگاهی و آزمایشگاهی در برخی رشته های دانشگاهی و تحصیلی را به سمت آموزش الکترونیکی سوق داده، ولی چالش­ های بسیاری را با خود در امر آموزش و بخصوص یادگیری وارتباطات مجازی دانش آموزان و دانشجویان همراه داشته است. با توجه به اینکه آموزش الکترونیکی در بسیاری از دروس تئوری در برخی رشته ها و دانشگاه­ ها از سال­ های قبل رایج بوده، ولی امروزه ماهیت آموزش الکترونیکی، لزوم بررسی دقیق عوامل موثر بر یادگیری و شیوه­ های آموزشی موثر را با تاکید بر سیستم ­های مدیریت آموزش الکترونیکی، کلاس­  های مجازی فعالیت­ های کلاسی مجازی و غیره، ایجاب می­ نماید. با این حال مسائل اینچنینی همواره نقدهایی را به آموزش الکترونیکی و مجازی در بسترها و رویکردهای مختلف وارد نموده است. هدف: پژوهش حاضر ضمن معرفی برخی از روش­ های یادگیری موثر در برخی دروس با هدف بررسی نظام آموزش الکترونیکی در رشته­ های کارگاهی دروس هنری و عوامل موثر به رویکردها و نقدهای مختلف در این زمینه پرداخته و با رویکردی آسیب ­شناسانه در این فضا، چالش­ های موجود و پیش رو را واکاوی نموده است روش پژوهش: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و تحلیل محتوای موضوعات مرتبط، با پیش بینی احتمالات آتی در این محور، پرداخته است و از مطالعات اسنادی وکتابخانه­ ای بهره برده است. یافته ها: در نظام آموزش الکترونیکی بار اصلی بر قسمت یادگیری است نه الکترونیک، این تحلیل می ­تواند زمینه ساز برنامه­ ریزی مناسب و متناسب با شیوه آموزشی و یادگیری موثر باشد. برخی ظرفیت­ ها و شیوه های آموزشی پیشنهادی در نحوه امتحان یا شروع کلاس­ های درس در سطح کشور وجود دارد که در قسمت پیشنهادات ذکر شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، نظام آموزش الکترونیک(مجازی) ، برنامه های درسی کارگاهی و عملی ، رشته های هنری ، آموزش و یادگیری