بررسی تاثیر الیاف فلزی و شیشه ای بر مقاومت فشاری بتن خودتراکم در درجه حرارت های مختلف

بتن خود تراکم به بتنی اطلاق می شود که بدون اعمال هیچگونه انرژی خارجی و تحت اثر وزن خود متراکم گردد. این بتن که ماده ای بسیار سیال و روان و مخلوطی همگن است، بسیاری از مشکلات بتن معمولی نظیر جدا شدگی، آب انداختگی، جذب آب، نفوذپذیری و ... را رفع نموده و علاوه بر این بدون نیاز به هیچ ویبره داخلی و ویبره بدنه قالب تحت اثر ورن خود متراکم می شود. هدف از مقاله، ارریابی و مقایسه تاثیر الیاف فلزی و شیشه ای بر مقاومت فشاری بتن خودمتراکم در درجه حرارت های مختلف می باشد. به این منظور در مرحله اول نمونه های بتنی بدون هیچگونه حرارتی تحت آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفته اند و در مرحله بعدی نمونه های بتنی با آهنگ یک درجه سانتی گراد در دقیقه تحت درجه حرارت های ۳۰۰، ۶۰۰ و ۹۰۰ درجه سانتی گراد قرار گرفته و پس از رسیدن به دمای محیط آزمایشگاه و از دست دادن حرارت تحت شرایط کنترل شده، مقاومت فشاری آنها تعیین می گردد. نتایج نشان داد که در مخلوط فاقد الیاف با نسبت آب به الیاف ۰/۳۴ و بزرگترین بعد سنگدانه ۱۲/۵ میلی متر افزایش دروه حرارت تا ۳۰۰ دروه سانتی گراد باعث کاهش مقاومث فشاری به میزان ۱۱/۲ درصد شد. این در حالی اسث که استفاده از الیاف تا ۹ درصد باعث کاهش ۱۸/۸ درصدی مقاومث فشاری در نمونه هایی که تحت حرارت ۶۰۰ درجه سانتی گراد قرار گرفته اند در مقایسه با مخلوط های فاقد الیاف شد. همچنین افزایش دروه حرارت تا ۹۰۰ درجه سانتی گراد برای مخلوط فاقد الیاف و با نسبت آب به سیمان ۰/۳۴ و بزرگترین بعد سنگدانه ۱۲/۵ میلی متر باعث کاهش مقاومث فشاری تا ۸/۷۳ درصد نسبت به مخلوط حرارت ندیده شد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، الیاف فلزی و شیشه ای ، مقاومث فشاری ، دروه حرارت