اختراع آتل تراکشن جدید با قابلیت ثابت سازی لگن و اندام تحتانی به طور همزمان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 444

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNAEA01_007

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: اصول ثابت سازی استخوانهای آسیب دیده؛ بی حرکت نمودن مفصل بالایی و پایینی آن عضو؛ و درمفاصل آسیب دیده بی حرکت کردن استخوان بالایی و پایینی آن عضو می باشد که در هر دو مورد بهتر است در صورت امکان عضو در وضعیت عملکرد باشد ؛رعایت این اصول در قسمت هایی از بدن که به تنه اتصال ندارد آسانتر است ولی مهار آسیب های استخوان و مفصل نزدیک به تنه با رعایت این اصول مشکل است و در آتل های موجود در سیستم این مهم به خوبی رعایت نمی شود.این باعث شد ما آتلی جهت بی حرکت سازی لگن و اندام تحتانی که رعایت این اصول در آن در نظر گرفته باشد طراحی کنیم.روش کار: آتلی طراحی شد از هفت قسمت واز جنس موادی از قبیل پی وی سی - برزنت -فوم و چوب ساخته شده که قسمت پایین وطرف راست و چپ اندام را به خوبی و با رعایت اصول آتل گیری بی حرکت می سازد به گونه ای که اندام از بالا قابل رویت می باشد؛ این آتل طوری ساخته شده است که با عکس برداری های پزشکی تداخلی ندارد و جهت عکس برداری نیاز به باز کردن ندارد.نتایج: ساخت آتل تراکشن جدید با قابلیت ثاب سازی لگن و اندام تحتانی بطور همزمان می باشد که این آتل با الهام گیری از نقاط قوت آتل های موجود و بر طرف کردن نقاط ضعف آنها به شکلی طراحی شده است که بی حرکت سازی آسیب های لگن و اندام تحتانی هر کدام به تنهایی یا همزمان با هم با رعایت اصول آتل گیری که در نمونه های موجود در سیستم به خوبی انجام نمی شد به بهترین صورت انجام می گیرد.نتیجه گیری: این آتل توانایی آن را دارد که بی حرکت سازی مصدومین دچار آسیب لگن و اندام تحتانی را به تنهایی و در صورت لزوم به طور همزمان با رعایت اصول آتل گیری وهمچنین اگر شرایط خاص که نیاز به کشش دارد در حالت تراکشن و برای تمام سنین به خوبی انجام دهد ؛و در مراحل عکس برداری پزشکی نیاز به باز کردن ندارد.با توجه به در معرض دید بودن عضو از نمای بالا و مهار خوب از سه طرف پایین و راست و چپ اندام و قالیت عکس برداری پزشکی ؛ پس از بی حرکت کردن مصدوم در صحنه و طی مراحل پیگیری و درمان و در صورت نیاز تا اتاق عمل نیاز به بازکردن ندارد و در صورت لزوم می توان پس از انجام عمل راحیج مجددا برای مصدوم به کار رود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمود دلدار

مرکز فوریت های پزشکی استان هرمزگان، هرمزگان ، ایران

محمد فربودی

مرکز فوریت های پزشکی استان هرمزگان، هرمزگان ، ایران

حامد حسنی

مرکز فوریت های پزشکی استان هرمزگان، هرمزگان ، ایران

اسماعیل دلاور

مرکز فوریت های پزشکی استان هرمزگان، هرمزگان ، ایران