تعلیم و تربیت در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات(فاوا )

امروزه کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات، یکی از دغدغه های اساسی جوامع به شمار می آید. زمانی که قصد بر این است تا فاوا در محیط های آموزشی وارد شود باید استفاده از آن، مانند سایر ارکان آموزشی در چارچوب فلسفه آموزش و پرورش هر کشور، قرار گیرد؛ چرا که هر کشور با توجه به مبانی، اصول و اهداف خود، به گونهای خاص به کاربرد فاوا در محیطهای آموزشی می پردازد. هدف از این پژوهش تعلیم و تربیت در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات میباشد. روش پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه پژوهش کلیه منابعی است که درباره موضوع است و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است به این صورت که منابعی که در دسترس پژوهشگر بوده به عنوان نمونه در نظر گرفته شده است. داده های مورد نیاز با مطالعات کتابخانه ای و مرور منابع و مقالات انگلیسی و فارس و پایان نامه ها گرداوری شده است و سپس دسته بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روش تجزیه به صورت روش کیفی میباشد. نتایج نشان میدهد که دانش آموزان باید طوری تربیت شوند که به جای انباشت موضوعات درسی در ذهن، نحوه ی درست اندیشیدن و تصمیم گیری و قضاوت در مورد مسائل را یاد بگیرند. معلمان و دست اندرکاران آموزش و پرورش نیز به این باور برسند که موقعیت تفکر و فرصت خلاقیت را نمی توان با دستور دادن، موعظه کردن، و پایبندی به روشهای سنتی تدریس به وجود آورد، زیرا محدود ساختن فرآیند آموزش به انتقال و حفظ مطالب، رشد طبیعی اندیشه را محدود می سازد.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، آموزش و پرورش ، فناوری اطلاعات و ارتباطات