بررسی میزان آشنایی و بکارگیری روش های نوین تدریس ریاضی در آموزش مجازی دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان بکارگیری روشهای نوین تدریس ریاضی در آموزش مجازی دوره ابتدایی انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آمیخته کمی-کیفی میباشد. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و میدانی و پیمایشی ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته براساس مقیاس لیکرت بوده که شامل ۳۷ سوال بسته پاسخ و ۳ سوال باز پاسخ است که از این بین ۷ سوال مربوط به جمع آوری داده های توصیفی در مورد جنسیت، سن، سنوات، مدرک تحصیلی، و...است و ۳۰ سوال پرسشنامه در مورد گردآوری یافته های استنباطی طراحی شده است. جامعه آماری مربوط به این پژوهش کلیهی معلمان دوره ی ابتدایی بودند که ازاین بین ۸۶ نفر از معلمین ابتدایی در ۶ پایه مختلف به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین اعتبار مفاهیم مورد نظر پژوهش از اعتبار محتوایی و صوری و همچنین به منظور بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای به دست آمده ۰/۸۳ و مطلوب (۰ .۷ ≤a ) بود. در نهایت دا دهها با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق یافته های پرسشنامه، میزان آگاهی معلمان از روشهای نوین زیاد؛ اما میزان بکارگیری روشها در آموزش مجازی در حد متوسط بود همچنین موانع موجود در آموزش مجازی از عوامل موثر در عدم بکارگیری روش ها توسط معلمین بوده است.

کلیدواژه ها:

مجازی ، نوین ، تدریس ، ریاضی