مطالعه تطبیقی داوری در نظام حقوق ایران و دیوان بین المللی داوری

هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی داوری در نظام حقوق ایران و دیوان بین المللی داوری می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد. در این مقاله به بررسی این سوالات اساسی پرداخته می شود که ظرفیت های نظام حقوقی بین المللی در قبال شناسایی و عملیات سازی آراء و احکام دیوان بین المللی داوری و به ویژه در خصوص برقراری ضمانت اجرایی کافی برای آن، به چه نحوی تعریف می شود؟در نظام حقوقی بین المللی چه ضمانت اجراهایی برای اجرای احکام داوری در نظر گرفته شده است؟ نتایج نشان داد که ظرفیت های نظام حقوقی بین المللی در قبال شناسایی و عملیاتی سازی آراء و احکام دیوان بین المللی داوری کافی نیست و جهت برقراری ضمانت اجرایی کافی برای آن، لازم است اقدامات بیشتری صورت گیرد. در نظام حقوقی بین المللی، دولتی که با نادیده گرفتن اصول و قواعد حقوق بینالملل از اجرای احکام یا آرای قضایی یا داوری بینالمللی سر باز میزند مکلف به ترک تخلف، قبول خسارات و بالتبع عدم تکرار آن بوده و مکلف به جبران خسارت ناشی از عدم اجرای آرای داوری در اشکال جبران به صورت جایگزینی، جبران مالی، کسب رضایت زیاندیده، اعلان عمل خلاف توسط دیوان داوری بین المللی و اعلان توسط دولت زیان زننده امکانپذیر است.

کلیدواژه ها:

داوری ، آیین رسیدگی ، نظام حقوق ایران ، دیوان بین المللی داوری.