جوش پذیری فولادهای زنگ نزن آستنیتی در فناوری ساخت تجهیزات خلا بسیار بالا

در این تحقیق، به بررسی رفتار پارامترهای موثر در جوش پذیری فولادهای زنگنزن آستنیتی مورد استفاده در فناوری ساخت تجهیزات خلا بسیار بالا پرداخته شده است. با توجه به مشخصات متالورژیکی و جوش پذیری گروه فولادهای زنگ نزن آستنیتی، محدودیت های موجود در جوشکاری آنها از قبیل حساسیت به ترک انجمادی که تابعی از ترکیب شیمیایی و سرعت انجماد می باشد، در دو فرآیند جوشکاری لیزر و پرتوالکترونی، روی سه متریال فولاد زنگ نزن آستنیتی L۳۱۶ با ترکیب شیمیایی های متفاوت انجام شده است. طراحی و تحلیل پارامترهای تاثیرگذار و همچنین اثر متقابل آنها در نرم افزار مینی تب انجام شده است. همچنین برای بازرسی نمونه ها از آزمون های غیرمخرب نظیر تست های نشتیابی هلیمی، اندازه گیری عدد فریت، مایع نافذ، سیستم سنجش ویدیویی و ارزیابی ریزساختاری و خواص مکانیکی (سختی و کشش) استفاده گردید. نتایج نشان می دهد در فرآیندهای جوشکاری انجماد سریع (لیزر و پرتوالکترونی) اثر ترکیب شیمیایی روی تعیین مد انجمادی به شدت مشهود است

کلیدواژه ها:

فولادهای زنگ نزن آستنیتی ، خلا بسیار بالا ، عدد فریت ، جوشکاری لیزر ، جوشکاری پرتوالکترونی.