بررسی تاثیر تغییر الکترود از پلاتین به طلا بر نافیون ۱۱۷ به روش تحلیل المان محدود

با پیشرفت هر روزه تکنولوژی، پیدایش مواد هوشمند در علوم گوناگون به فراوانی رو به افزایش است. همین روند چمشگیر رشد مواد هوشمند منجر به تولید نوعی از مواد هوشمند بوده که در صنایعگوناگون همچون الکترومکانیک، زیست پزشکی، صنایع دفاعی و فضایی کاربرد دارد. این ماده یعنی کامپوزیت یونی پلیمر-فلز به دلیل خواص منحصر به فردش مانند انعطاف پذیری، میرایی ذاتی ارتعاشات، ولتاژ تحریک پایین، پاسخ سریع، وزن سبک و کرنش بزرگ جایگاه امیدوار کننده ای برای خود به وجود آورده است. در این مقاله به بررسی و تحلیل نحوه عملکرد کامپوزیت یونی پلیمر- فلز به صورت دوبعدی و با روش المان محدود تحت اعمال ولتاژ از ۰ تا ۵ ولت پرداخته می شود. هدف این تحقیق، بررسی کامپوزیت یونی پلیمر- فلز با هسته ی اصلی به جنس نافیون ۱۱۷ و تاثیرات الکترومکانیکی الکترود با ۲ جنس متفاوت طلا و پلاتین بر میزان تنش و جابجایی در ماده ی نافیون ۱۱۷ می باشد. در ادامه مشاهده می شود که جنس طلا با جابجایی ۱۹/۹ میلی متر به دلیل جابجایی بیشتری که نسبت به پلاتین دارد، به عنوان الکترود بهتر برگزیده می شود.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، یونی ، پلیمر- فلز ، جابجایی ، الکترومکانیک