وضعیت آلاینده های هوا در دوران اپیدمی کرونا

هدف از این پژوهش مروری بر وضعیت آلاینده های هوا در دوران همه گیری کرونا در محیط های شهری است که بر اساسنتایج سنجش ها در نقاط مختلف جهان، انجام شده است. اندازه گیری های ماهواره ای Sentinel-۵P آژانس فضاییاروپا نشان می دهد که در اواخر ژانویه و اوایل فوریه ۲۰۲۰، سطح دی اکسید نیتروژن (NO(۲ در شهرها و مناطق صنعتیآسیا و اروپا نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۹ ، ۴۰ % کاهش داشته است.اما نتایج تحقیقات در شهر تهران از افزایشغلظت ذرات معلق به دلیل عدم قرنطینه و استفاده مضاعف از وسایل نقلیه شخصی به جای ناوگان حمل و نقل عمومیحکایت دارد. COVID-۱۹ با خاموش کردن اقتصاد جهانی، بهداشت را نیز در معرض چاکش بزرگی قرار داده است.قرنطینه های ناشی از این بیماری، بهبود در کیفیت هوا را نشان می دهد. این همه گیری می تواند به ما نشان دهد کهچگونه در آینده و در شرایط پسا کرونا می توان از طریق کاهش فعالیت های انسانی، آلودگی هوا را مدیریت کرد و چگونهمی توان کارها را بعد از همه گیری، متفاوت انجام داد تا پیشرفت های موقتی در حوزه کیفیت هوا ادامه یابد. نتایج تجزیهو تحلیل نشان می دهد که شیوع COVID-۱۹ باعث بهبود کیفیت هوا در کوتاه مدت و به میزان قابل توجهی باعثکاهش انتشار کربن جهانی می شود. با این حال، در طولانی مدت هیچ تضمینی مبنی بر ادامه این پیشرفت وجود ندارد.همچنین پژوهش های مرتبط در مناطقی که قرنطینه کامل اجرا شده است، می تواند نشاندهنده بیشترین پتانسیل تاثیرفعالیت های انسانی بر کیفیت هوای آن منطقه باشد که از منظر برنامه ریزی جهت مدیریت آلودگی هوا در هر زمانیمی توان از آن نتایج استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

کرونا ، آلاینده ها ، قرنطینه ، کیفیت هوا