برنامه ریزی گردشگری با اهداف رسیدن به توسعه پایدار

هر شکل از اشکال توسعه اقتصادی به منظور دستیابی به اهداف خود نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد که گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. این امر از آن جهت بیشتر ضروری می نماید که گردشگری فعالیت چند بخشی بوده و از ابعاد متنوع زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی برخوردار است. برنامه ریزی گردشگری موثر و کارا می تواند موجب بیشینه کردن منافع اقتصادی، کمینه ساختن آثار منفی و تخفیف و آلام بخشی آثار نابهنجار اجتماعی و فرهنگی شود. به دیگر سخن , پایداری بلند مدت مکان های گردشگری در گرو برنامه ریزی گردشگری در ابعاد اقتصادی، زیست محیطی, اجتماعی و فرهنگی است. به طور کلی برنامه ریزی گردشگری مکانیزمی در راستای اذغام نمودن فعالیت های بخش گردشگری با دیگر بخش های اقتصاد، شکل دهی و کنترل الگوی فیزیکی توسعه؛ حفاظت از منابع طبیعی کمیاب و بازاریابی تلقی می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به برنامه ریزی گردشگری با اهداف رسیدن به توسعه پایدار با اهداف رسیدن به توسعه پایدار پرداخته می شود. نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد گردشگری یکی از مهمترین موضوعات کنونی در زمینه توسعه از روستا به شمار می آید که از دیدگاه پایداری دارای ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی است. و می توان گفت ایران یکی از قدیمی ترین تمدن های شناخته شده جهان است و میراث فرهنگی ایران و اسلام از جذاب ترین میراث هایی است که توجه پژوهشگران و تاریخ شناسان را به خود جلب کرده است.

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، توسعه پایدار ، شهرنشینی ، گردشگری شهری