تاثیر گروه درمانی شناختی به روش مایکلفری در کاهش افسردگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلالات روانی در شهر تهران

پیش زمینه و هدف: با توجه به شیوع روز افزون اختلالات افسردگی هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی به روش مایکلفری در کاهش افسردگی مادران دارای کودکان دارای اختلالات رشدی و اختلالات رفتاری مخرب می باشد. مواد و روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع نمیمه آزمایشی بود و در جامعه مورد مطالعه آن تمام مادران افسرده که دارای کودکان مبتلا به اختلالات روانی مراجعه کننده به مراکز خصوصی بهزیستی شهر تهران در سال ۱۳۹۳ بودمد که برای این منظور ۱۸ مادر (۹ نفر در گروه آزمایش و ۹ نفر در گروه گواه)، بر اساس ملاک های ورود و به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور مقایسه اثربخشی رویکرد، گروه آزمایش ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله مهارت های شناختی- رفتاری دریافت کردند در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. شرکت کنندگان با استفاده از ابزار افسردگی بک (۲۰۰۰)، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی شدند و نتایج با استفاده از آزمون t و تحلیلی کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از تفسیر جداول نشان می دهد که بین کروه آزمایش و گواه پس از اجرای مداخله در آزمون افسردگی تفاوت معنی داری وجود داشت (P<۰/۰۰۱). بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از گروه درمانی شناختی به روش مایکل فری در کاهش افسردگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلالات روانی موثر است و بر این اساس می توان گفت، در حوزه درملن و زمینه کار با افراد افسرده شناخت درمانی گروهی با توجه به ماهیت آن، بسیار کارا و نویدبخش به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی شناختی ، افسردگی ، مایکل فری ، اختلالات روانی