اثر بخشی افشای هیجانی به شیوه گروهی بر علائم روان تنی و تاب آوری در زنان مطلقه

از پیامدهای منفی و دارای اهمیت طلاق تاثیرات روانشناختی آن از جمله اضطراب، افسردگی و بیماری هایجسمانی در زنان مطلقه می باشد که این بیماری های جسمی بعضا منشا روانی داشته و سایکوسوماتیک محسوبمی شوند. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی افشای هیجانی به شیوه گروهی بر روی علایم روان تنی و تابآوری در زنان مطلقه بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد و گروه نمونه شامل ۳۰ نفر بودکه به روش هدفمند انتخاب گردیده و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. از پرسشنامهعلایم روان تنی تاکاتا و ساکاتا، و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، جهت سنجش متغیرهای وابسته استفادهشد و پرسشنامه های مذکور در قالب پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. نتایج آزمون آماری تحلیل کواریانسحاکی از اثر بخشی معنادار افشای هیجانی به شیوه گروهی بر کاهش علایم روان تنی، و افزایش تاب آوری درزنان مطلقه بود.

کلیدواژه ها:

افشای هیجانی ، علایم روان تنی ، تاب آوری ، زنان مطلقه