الگوهای ارتباط خانواده و نگرش به سن مناسب ازدواج

ازدواج پدیده ای مطلق و فارغ از بستر زمان و مکان نیست. در هر زمان و در هر جامعه چهره خاصی دارد. با جامعه نیز دگرگون می شود تحقیق حاضر با هدف؛ بررسی و تبیین نقش مثبت یا منفی (شناسایی و تبیین تاثیر) الگوهای ارتباطی درون خانواده بر نگرش به سن مناسب ازدواج دختران از دیدگاه شهر مشهد انجام شده است. تحقیق حاضر، یک تحقیق کمی است که از جنبه موضوع و روش تحقیق همبستگی- علی است. از نظر شیوه اجرا، پبمایشی است و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را دختران شهر مشهد تشکیل می دهند. نتایج رگرسیون خطی چندگانه بیانگر آن است که چهار الگوی ارتباطی درون خانواده، روی هم رفته توانسته اند که ۲۳ درصد تغییرات نگرش به سن ازدواج به سن مناسب ازدواج دختران را پیش بینی نمایند. در بین الگوی ارتباطی درون خانواده به ترتیب الگوهای ارتباطی بی قید با ضریب تاثیر (۰/۳۶%)، محافظت کننده با ضریب تاثیر (۰/۲۷-) و کثرت گرا با ضریب تاثیر (۰/۲۶) بیشترین تاثیر را بر متغیر نگرش به سن مناسب ازدواج دختران از دیدگاه دختران شهر مشهد دارند. همچنین تاثیر معناداری بین الگوی ارتباطی توافق کننده و نگرش به سن ازدواج در این تحقیق وجود داشت.

کلیدواژه ها:

ازدواج ، سن ، خانواده ، دختر