بررسی عملکرد دانه و رنگیزه های فتوسنتزی گیاه کینوا در پاسخ به کاربرد کودهای بیولوژیک و تنش خشکی

کینوا (Chenepodium quinoa) یک گیاه شبه غلهای با پتانسیل کشت بالا در ایران است. کینوا گیاهی است که به دلیل ارزش غذایی بسیار بالای دانه، توسط سازمان خوار و بار جهانی با شیر خشک مقایسه شده است. این تحقیق به منظور ارزیابی خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه کینوا تحت اثرات کود زیستی و تنش خشکی انجام گرفت. عامل اصلی شامل رژیم آبیاری ۷)، ۱۰، ۱۳ و ۱۶ روز) و عامل فرعی کاربرد کود زیستی (عدم مصرف، مصرف یک در هزار ، دو در هزار و سه در هزار در طول دوره رشد) بود. نتایج نشان داد که با کاهش مقدار آب در دسترس گیاه غلظت کلروفیل کاهش یافت. بیشترین مقدار کلروفیل a و b به ترتیب با ۲۱/۱۲ و ۶/۳۵ میلی گرم بر گرم وزن در دور آبیاری ۱۰ روزه و دز کودی ۰/۳ درصد حاصل شد. کمترین مقدار کلروفیل a وb به ترتیب با ۱۶/۶۷ و ۳/۲۱ میلی گرم بر گرم وزن تر در دور آبیاری ۱۶ روزه و با دز ۰/۲ درصد برای کلروفیل a و عدم مصرف کود برای کلروفیل b بود. نتایج نشان داد دور آبیاری ۷ و ۱۰ روزه به دلیل احتمال ایجاد شرایط غرقابی و مشکل تهویه خاک و دور آبیاری ۱۶ روزه به دلیل کاهش شدید آب در دسترس گیاه موجب کاهش عملکرد دانه شد.

کلیدواژه ها:

رژیم آبیاری ، کلروفیل a ، کلروفیل b ، کینوا ، کود بیولوژیک.