میکروجلبک ها، منابع نوید بخش در تولید غذاهای جدید

جلبکها مهمترین تولیدکنندگان اولیه هستند که بطور کلی به دو زیر گروه میکروجلبک (میکروسکوپیک) و ماکروجلبک (ماکروسکوپیک) تقسیم بندی میشوند. جلبکهای دریایی منابع مهمی از ترکیبات فیتوشیمیایی با خواص آنتی اکسیدانی هستند که در داروسازی، مصارف پزشکی، صنعت تغذیه انسان، دام و آبزیان بصورت مستقیم و غیرمستقیم نقش دارند. تقاضا برای غذاهای سلامتی بخش باعث توجه هر چه بیشتر به منابع طبیعی نوین گردیده است. ریز جلبک ها به دلیل ترکیبات زیست فعال منحصر به فرد، جزء غذاهای فراسودمند به شمار می آیند .از دلایل علاقه مندی به ریز جلبک ها فعالیتهای ضد قارچی و ضد ویروسی آنها می باشد، که عمدتا در جلبکهای سبزآبی دیده میشود. استفاده از جلبکهای دریایی به عنوان غذای جایگزین حاوی کمی پروتئین، تمام اسیدآمینه ضروری، ویتامینها، مواد معدنی، اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه هستند.میکروجلبکها به عنوان منبع تغذیه ای مهم برای مراحل ابتدایی رشد و توسعه لارو آبزیان محسوب میشوند.بسیاری از فرآورده ها مانند کاروتنوئید، فیکوبیلین، اسیدهای چرب غیراشباع، پلی ساکاریدها، ویتامین هاو مولکولهای فعال بیولوژیکی که برای استفاده در سلامت انسان و آبزیان مهم هستند. جلبکهای کلروفیت و بریوفیت برای استخراج این اسیدهای چرب سالم و ضروری مورد استفاده قرار میگیرند، ترکیبات زیست فعال و فیتوشیمیایی موجود در جلبک سبب میشود که بعنوان یک ترکیب بسیار مفید در صنایع غذایی، دارویی و پزشکی شناخته شوند. از این رو در مطالعه حاضر خواص، پتانسیل و کاربرد جلبکها بحث شده است

کلیدواژه ها:

ریزجلبک-فیتوشیمیایی-فراسودمند-جلبک اسپیرولینا