گزارش فنی: مکان یابی عرصه های مناسب سامانه پخش سیلاب با استفاده از روش AHP و فناوری GIS، مطالعه موردی: منطقه نعیم آباد، استان فارس

پخش سیلاب یک روش موثر برای افزایش سطح آب ­های زیرزمینی، برطرف کردن شرایط بحرانی آب­ های زیرزمینی و مهار سیلاب نعیم آباد فارس به شمار می ­آید. مهمترین مرحله در انجام موفقیت آمیز تغذیه مصنوعی، انتخاب محل­ های تغذیه در منطقه مورد پژوهش می­ باشد. در این پژوهش، از فناوری GIS و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده ­است. عوامل نه­ گانه زمین، شیب، فاصله از جاده، ارتفاع، ضخامت آبرفت، فاصله از آبراهه، نفوذپذیری سطحی، کاربری اراضی و گسل در این پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­اند. هر لایه با استفاده از روش AHP اولویت­بندی شده و لایه­های مختلف تلفیق شده­اند. برای اولویت بندی عوامل نه ­گانه از نرم افزار expect choices استفاده شده است. نتایج نشان داد که ۳.۶ درصد از منطقه نعیم آباد بر اساس روش AHP و فناوری GIS برای اجرای پخش سیلاب مناسب می­باشد. در این پژوهش، عوامل هیدرولوژی با وزن ۰.۶۸۷ بیشترین تاثیر را در بین معیارهای اصلی برای تعیین پهنه­ های مستعد پخش سیلاب را دارند و از میان زیرمعیارهای این معیار اصلی، نفوذپذیری سطحی با وزن ۰.۵۵۸ بیشترین تاثیر را دارند­، همچنین، زیرمعیار کاربری اراضی دارای وزن ۰.۷۰۱ بوده که بیشترین وزن در بین زیرمعیارها را داشته است و  کمترین وزن در بین زیر معیارها به فاصله از جاده با وزن ۰.۱۰۶ تعلق گرفت که نشان دهنده کمترین تاثیر در مکان­یابی مناطق مناسب برای پخش سیلاب می­باشد.

کلیدواژه ها:

آبخوان ، تحلیل سلسله مراتبی ، تغذیه مصنوعی ، جانمایی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی