تحلیل تاثیر تغییرات کاربری‎های اراضی بر تحولات هیدروژئومورفولوژیک رود کر

در این تحقیق، نقش مداخلات انسانی به خصوص تغییرات کاربری اراضی در وضعیت هیدروژئومورفولوژیکی رودخانه کر (بالادست سد درودزن-استان فارس) مورد بررسی قرار گرفته است. مراحل انجام تحقیق، در چارچوب روش هایی شامل روش هیدرولوژیکی با استفاده از مدل HEC-HMS به منظور بررسی تاثیر تغییرات کاربری های اراضی بر تغییرات ویژگی های سیلاب و روش ارزیابی وضعیت ژئومورفولوژیکی روزگن به منظور بررسی اثر تغییرات کاربری اراضی بر منابع زیست محیطی و تغییرات ژئومورفولوژیکی رودخانه است. نتایج مطالعات هیدرولوژیکی به وسیله مدل HEC-HMS نشان داد که در بازه زمانی مورد مطالعه، تعداد و مقادیر دبی پیک افزایش یافته، از طرفی زمان تاخیر و زمان تمرکز کاهش پیدا کرده است. این واقعیت از طریق نتایج شبیه سازی برای سال های ۱۳۷۲ و ۱۳۹۲ نشان داد که تغییرات کاربری صورت گرفته سبب افزایش ۱۵ درصدی دبی پیک سیلاب در منطقه شده است و این یافته ها با نتایج سیلاب های مشاهداتی همخوانی دارد. نتایج روش ارزیابی وضعیت ژئومورفولوژیکی روزگن نشان داد که در طی دوره زمانی مورد مطالعه، بیشترین تغییرات هیدرومورفولوژیکی در سطح یک و دو روش روزگن مربوط به بازه های مکانی شماره یک و دو بوده است و پس از آن، به ترتیب بازه های شماره چهار، پنج و سه در اولویت قرار می گیرند. در تمامی بازه های مکانی مورد مطالعه، به علت فرسایش پذیری کرانه ها، تغییرات عرضی و طولی چشم گیری رخ داده است و بیشترین تغییرات به ترتیب مربوط به بازه های مکانی دو، یک، سه، چهار و پنج است. تغییرات عرضی به ترتیب به علت تغییر شیب، رژیم هیدرولوژیکی، بار معلق و بار بستر، تعرض به زمین های محدوده حریم رودخانه و وجود سد بوده است.

کلیدواژه ها:

دبی پیک ، روش روزگن ، روش هیدرولوژیکی ، ویژگی های سیلاب ، HEC-HMS