بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی نسبت به یادگیری سیار

پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی نسبت به یادگیری سیارانجام گرفت. در این تحقیق از روش پیمایشی- همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی تهران و نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران ازدانشجویان برابر ۲۰۰ نفر از برآورد شد. نمونه گیری تحقیق به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ایبوده است. در این تحقیق، نگرش دانشجویان نسبت به استفاده از دستگاه های سیار موردبررسیقرار گرفت. پاسخ ها به جملات نگرش و باور مقیاس لیکرت در یک مقیاس ۵-۱ اندازه گیری شد. نتایج براساس سه عامل (الف) امنیت شخصی و وابستگی به دستگاه های سیار (ب) ارتباط اجتماعیآنلاین و (ج) یادگیری سیار مورد بررسی قرار گرفت. براساس عامل اول دانشجویان ارتباط بادیگران یکی از مهمترین مزایای ابزارهای سیار اعلام کردند و در زمینه استفاده از تلفن همراههوشمند خود احساس امنیت می کردند. در زمینه عامل دوم نتایج نشان داد که دانشجویان نسبت بهمسائل ارتباط اجتماعی آنلاین آگاهی نسبتا قویای دارند و به عنوان آخرین عامل مورد نیزدانشجویان علاقهمند بودند که با دستگاه های سیار یاد بگیرند.

کلیدواژه ها:

نگرش ، آموزش ، یادگیری ، فناوری ، یادگیری سیار