رویکردی بر مزایا و چالش های یادگیری سیار

یادگیری سیار گرایش جدید در تامین خدمات آموزش از راه دور است. در آغاز یادگیری سیار بهعنوان نوعی از یادگیری الکترونیکی فراهم شده در ابزارهای سیار بجای رایانه های رومیزی مطرحشده بود؛ اما پیشرفت های سریع در تکنولوژی های بی سیم و ابزارهای سیار و نیز کاربرد وسیعآنها نیاز به ایجاد و توسعه روشها و استانداردهای خاص برای یادگیری سیار را افزایش دادند.تکنولوژی های یادگیری سیار مرزهای جغرافیایی را از بین برده و محیط یادگیری مشارکتی را میانگروه های خارجی فراهم می کند؛ به عبارت دیگر یادگیری سیار نوعی الگوی یادگیری است که بهیادگیرندگان اجازه می دهد در هر مکان و هر زمانی با استفاده از تکنولوژی های تلفن همراه واینترنت مواد یادگیری را بدست آورند. هدف اصلی این مقاله بیان مفاهیم و فرصت ها وچالش های یادگیری است است. تحقیق حاضر از نوع بنیادی است. روش تحقیق به صورتتوصیفی می باشد اطلاعات از طریق روش اسنادی (جستجوی کتابخانه ای) گردآوری شد. بدینمنظور در ابتدا به مفهوم یادگیری سیار و یادگیری الکترونیکی و جایگاه آنها در نظام یادگیری ازراه دور پرداخته شده است و سپس نظریه های حاضر در این حیطه، مزایا و معایب و فرصت ها وچالش های حاصل از آن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سیار ، مزایا و معایب یادگیری سیار ، فرصت ها و چالش ها ، نظریات یادگیری سیار