بررسی اثرگذاری استانداردهای یادگیری سیار در آموزش

در این تحقیق به جمع آوری واعتباریابی اصول و استانداردهایی برای یادگیری سیار در آموزشپرداخته شده است. یادگیری سیار مفهومی است که از ترکیب دو شکل آموزش یا یادگیریالکترونیکی (سیار) و آموزش از راه دور شکل گرفته و عموما از طریق تلفن همراه و با استفاده ازشبکه های اجتماعی انجام می پذیرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته عامل های بهکارگیری یادگیری سیار با ۴۲ سوال در شش عامل فنی و تکنولوژیک، نگرشی، امکانات فردی،دانشی، مهارتی و خود انضباطی که هر عامل دارای گویه های مربوط به خود بود، به صورت پنجگزینه ای با مقیاس لیکرت از خیلی زیاد تا خیلی کم درجه بندی شده استفاده گردید. به منظورتعیین روایی محتوا از قضاوت استادان و متخصصان آموزش الکترونیکی استفاده شد و میزان پایاییپرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ معادل ۰/۸۶ حاصل گردید. یافته های به دست آمده نشان دادکه به ترتیب عوامل فنی و تکنولوژیک، نگرشی، امکانات فردی، دانشی، مهارتی و خود انضباطیدر به کار گیری اصول و استانداردهای یادگیری سیار در آموزش موثر است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سیار ، آموزش ، تلفن همراه ، شبکه های اجتماعی ، عامل فنی و تکنولوژیک ، عامل فردی ، عامل مهارتی ، عامل نگرشی ، عامل دانشی ، عامل انضباطی