بررسی اثربخشی درمان شناختی ذهن آگاهی بر اختلال های شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی در معتادان

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اختلال­ های شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی در معتادان است. مواد و روش­ کار: پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش شامل مردان مبتلا به اعتیاد شهرستان اندیمشک بود که به صورت بستری یا سرپائی به کمپ ترک اعتیاد واقع در آن شهرستان مراجعه کرده بودند. از نمونه ­گیری در دسترس به منظور انتخاب افراد مورد نظر استفاده شد. در نهایت، ۲۰ نفر براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند که به ­صورت تصادفی در دو گروه مداخله شامل حضور پویا در لحظه مبتنی بر یوگا (۱۰ نفر) و گروه کنترل (۱۰ نفر) جای گرفتند. انتخاب نمونه­ های پژوهش از ۱۳ خرداد ۹۸ آغاز شد و مدت ۸ هفته به طول انجامید. یافته­ ها: با کنترل پیش ­آزمون، بین گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ اختلال­ های شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۰۱ /۰>p و ۹۰/۷۹ =F). بحث و نتیجه­ گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن ­آگاهی می­ توانند برکاهش اختلال­ های شخصیت خوشه A در معتادان تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Cognitive behavioral therapy ، Paranoid disorders ، Schizotypal personality disorder ، Drug users ، ذهن آگاهی ، درمان رفتار شناختی ، اختلال های پارانوئید ، اختلال شخصیتی اسکیزوتایپی ، مصرف کنندگان مواد