کاربرد ادجوانت ها در واکسن ها

یک استراتژی بسیار موثر برای مقابله با بیماری های عفونی تقویت دفاعی میزبان با استفاده ازایمنومودیلیتورها است. اثربخشی بسیاریاز واکسن ها که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، ناشی از ادجوانت ها است، مولکول هایی که با خودشان ایمنوژنسیتی کمیدارند اما به تقویت و بهبود پاسخ ایمنی مناسب به یک آنتی ژن کمک می کنند. ساخت واکسن های جدید نیازمند توسعه انواع جدیدیاز ادجوانت ها برای اطمینان از پاسخ ایمنی مناسب هست. ادجوانت ها در دهه ۱۹۲۰ توسط یک دامپزشک فرانسوی بنام گاستونرامون کشف شدند. رامون متوجه شد که اضافه کردن برخی از مواد، به ویژه نمک های آلومینیوم برای واکسن ها باعث افزایش کارآییآنها شد.از آن زمان، ادجوانت ها به طور فزایندهای تبدیل شده است به مولفه ای ارزشمند در زمینه واکسینولوژی. کلمه " ادجوانت" ازاصطلاح " لاتینی به معنای" برای کمک به" گرفته شده است. ادجوانت ها خودشان خصوصیت ایمنوژنیسته ندارند، اما در ارتقاء وتقویت پاسخ های ایمنی به اجزای واکسن خدمت می کنند، در نتیجه باعث کاهش دوز مورد نیاز این واکسن ها و طولانی شدن حافظهسیستم ایمنی می شوند.

کلیدواژه ها:

ایمنومودویلیتورها ، ادجوانت ها ، ایمنی زای ، واکسن ها