پلازای هاشمی با رویکرد تعاملات اجتماعی

میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری وشهرسازی باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسان ها باشد. اما آنچه امروزه در اغلباین فضاها با آن روبرو هستیم کاهش روابط و مشارکت اجتماعی ساکنان است. فضاهای شهری تنها برای لذت بردن و اوقاتفراغت شهروندان مطرح نیست، بلکه عنصری مهم در زندگی اجتماعی افراد محسوب میشود. فضاهای شهری محل برخوردرفتارها، افکار و در عین حال محل رفع برخی نیازهای روزمره شهروندان است. تعاملات اجتماعی در یک فضای شهری، بازتابنوع فعالیت و اتفاقاتی است که در فضا رخ میدهد. پلازای هاشمی فضایی اجتماعی و شهری و محل گفت و گو، تعامل،تفریح، استراحت، خرید، نظارت، مکث و توقف است. از پلازای هاشمی میتوان به عنوان محلی برای وقوع رخدادهای فرهنگی،نظیر جشن ها و مراسم عمومی استفاده نمود. از طرفی دیگر به علت وجود کاربری انعطاف پذیر آن به عنوان یک فضای فعالشهری، می تواند متناسب با نحوه عملکرد در این مکان، کاربری های دیگر نیز بپذیرد.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، تعاملات اجتماعی ، پلازای هاشمی