تاثیر نوع اتصالات سازه های فضاکار بر برش پایه و مشخصات مودال سازه ها

سازه فضایی به سازه ای گفته می شود که در تشکیل آن از اجزای خرپا مانند استفاده شده است. از ویژگی های این اجزامی توان به سبک و محکم بودن آن ها اشاره کرد. استفاده از سازه فضاکار مزایایی به همراه دارد که از جمله می توان بهزیبایی آن، پوشش دهانه های وسیع ، وزن سبک، سرعت بالا در نصب و ... اشاره کرد. تاریخچه استفاده از سازه های فضاکاربه دوران باستان و در چادر انسانهای اولیه باز میگردد ولی کاربرد عملی و توسعه یافته سازه های فضاکار و طراحی اصولیاین گونه سازه ها از سال ۱۹۵۰ شروع شده است. در این پژوهش با بهره گیری از نرم افزار ۲۰۰۰ SAP به بررسی تاثیر نوعاتصال سازه فضاکار به سازه نگهدارنده و همچنین نوع اتصال سازه نگهدارنده به پی بر مشخصات مودال سازه و همچنینبرش پایه در سازه پرداخته شده است. با توجه به نتایج این پژوهش میتوان بیان کرد که شرایط مختلف تکیه گاهی تاثیرچندانی بر روی پریودهای سازه در مودهای پایین ندارد و انتظار میرود که این سازه ها در مواجهه با زلزله های مختلفعملکرد مشابهی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار ، اتصالات مفصلی ، اتصالات صلب ، برش پایه ، مشخصات مودال