نقش روان شناسی سیاسی در تربیت انسان تمدنی

روان شناسی سیاسی درمفهوم عام خود قدمتی چندهزارساله دارد ولی در مفهوم خاص بسته معرفتی جدیدی است که با فروید شروع می شود وکمتراز صدسال پیشینه ندارد . در ایران نیز این علم چیزی برای عرضه ندارد. حوادث سیاسی و تاریخی حاکم بر جامعه بر روانشناسی سیاس ی آن جامعه تاثیر بسزایی دارد.واژه تربیت انسان تمدنی متشکل از دو مفهوم تربیت و تمدن است که برای تربیت معانی گوناگون ی درفرهنگ لغت ارائه شده است تربیت به معنای رویاندن ،پروراندن و پرورش دادن است.استاد مطهری دراین باره می نویسد: تربیت عبارت است از پرورش دادن استعدادهای درونی که بالقوه دریک شیء موجود است بنابراین تربیت فقط درمورد جاندارها یعنی گیاه وحیوان و انسان صادق است.(اصول و تعلیم و تربیت . مرتضی مطهری) استاد جان الیاس دربیان مفهوم تربیت سیاسی (تربیت انسان تمدنی) می نویسد: پرورش فضائل، دانش و مهارت های مورد نیاز برای مشارکت سیاسی و اماده کردن اشخاص برای مشارکت همگانی دربازسازی اگاهانه جامعه خویش است.) فلسفه و تعلیم و تربیت . جان الیاس.مترجم عبد الرضا ضرابی) اموری همچون تربیت شهروندان ،گزینش رهبران سیاسی ، حفظ قدرت سیاسی ، نقد نظام سیاس ی موجود و تربیت شهروندان جهانی از جمله اهدافی است که برای تربیت انسان تمدنی ذکر می کنند.یکی از نکات مهم درمقوله تربیت انسان تمدنی ارتباط تنگاتنگ نوع تربیت سیاسی با ایدئولوژی و بنیان های نظری خاص است به همین دلیل الگوی تربیت انسان تمدنی یرای مشارکت و حضور فعال درحکومت دینی متفاوت از الگو های دیگر می شود. دراین مقاله به شکل گیری شخصیت و رفتار انسان تمدنی از بین عوامل گوناگون به سه عنصر که در روان شناسی سیاسی او دخالت دارند پرداخته شد.الف) نظام تعلیم و تربیت (معلم و مدرسه)که نقش معلمان و مربیان مدرسه درشکل گیری روان شناسی سیاسی بسیارتاثیرگذارشناخته شد زیرا معلومات و مهارت معلم و نظام تعلیم و تربیت برکلیه صفات و خلقیات و حالات نفسانی و رفتارهای ظاهری شاگردان تاثیرگذاراست. ب)خانوادهخانواده بعنوان دومین رکن یرای تربیت انسان تمدنی درعصرحاضر باتوجه به ضعیف شدن جای گاه خانواده نسبت به ارکان دیگر از تاثیرگذاری چندانی برخوردار نیست.

کلیدواژه ها:

روان شناسی سیاسی ، تربیت ، سیاست شخصیت رفتارشناسی مشارکت سیاسی ، انسان تمدنی ، مسجد ، مدرسه .خانواده