مزایای همبستگی بین مطالعات حوزه بهداشت و آرایه شناسی

کمبود همکاری های مطالعاتی بین محققین حوزه سلامت و بهداشت و متخصصین آرایه شناسی در بررسی منابع مشهود است. اینامر برای کشورهای در حال توسعه شدیدتر هست، چرا که همکاری های بین بخشی در چنین جوامعی چندان رایج نیست. جانورانبه منظور مطالعات آرایه شناختی و بدون ارزیابی های پاتوبیولوژیکی توسط جانورشناسان صید می شوند. در مقابل، تعداد قابل توجهیجانور سالانه توسط محققین حوزه سلامت و بهداشت بدون بررسی آرایه شناختی و بایگانی در موزه های تاریخ طبیعی، تلف می شوند.از آنجا که میزبان ها نماینده زیستگاه ترجیحی عوامل پاتوژنیک هستند، شناسایی دقیق و بایگانی میزبان ها برای درک بهتر اکولوژی،زیست شناسی، فرگشت و احتمال انتقال پاتوژنها به آرایه های دیگر ضروری است. همکاری دائمی بین محققینی که بر روی نمونههای حیات وحش مطالعه می کنند، تاثثر مهمی بر میزان آمادگی ما در مقال چالش ها،-مانند همه گیری کووید- ۱۹ - خواهد داشت.برای درک اهمیت موضوع، نگاهی به حجم منابع صرف شده توسط انستیتو پاستور ایران برای ردیابی مخازن طاعون طی سالهای ۱۹۴۸-۲۰۱۷ کافی است. چنین مطالعاتی مستلزم کشتن جانوران است و منجر به صید ۱۷ هزار پستاندار شده است، ولی حتی یکنمونه بایگانی نشده است. تصور کنید اگر چنین نمونه هایی در یک موزه تاریخ طبیعی- به عنوان ستون اصلی علم تنوع زیستی-بایگانی می شدند، علاوه بر امکان مطالعات همزمان پاتوژن-میزبان، با توجه به محدودیت شدید منابع مالی و دغدغه های حفاظتیمتاثر از تغییرات اقلیمی و انسانی، منبع اطلاعاتی بسیار ارزشمندی در اختیار سایر محققین قرار می گرفت.

کلیدواژه ها:

آرایه شناسی ، بهداشت عمومی ، زئونوز ، موزه تاریخ طبیعی