تاثیر تمرینات مقاومتی دایره ای و مصرف مکمل اسپیرولینا بر HOMA-IR و برخی شاخص های آنتروپومتریک مردان چاق و دارای اضافه وزن

مقدمه و هدف: یکی از راه های مناسب برای کنترل اضافه وزن و چاقی تمرینات ورزشی منظم و بهره مندی از مکمل هایضداکسایشی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی دایره ای و مصرف مکمل اسپیرولینا بر مقاومت بهانسولین و برخی شاخص های آنتروپومتریک افراد دارای اضافه وزن و چاق بود.روش تحقیق: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون در قالب ۳ گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. به همینمنظور ۴۴ مرد دارای اضافه وزن و چاق (BMI<۲۵) با دامنه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال به صورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده در چهار گروه تمرین + اسپیرولینا ، تمرین + دارونما، اسپیرولینا و دارونما تقسیم شدند. گروه اسپیرولینا و دارونما به ترتیب بهمدت ۸ هفته روزانه دو عدد کپسول ۵۰۰ میلیگرمی اسپیرولینا و دارونما مصرف نمودند. تمرینات مقاومتی به مدت ۸ هفته، هفتهای سه جلسه و ۱۲ حرکت با فواصل استراحتی ۱، ۲، ۳ و ۴ دقیقه و با ۴۰، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ درصد یک تکرار بیشینه و با رعایت اصل اضافه بار اجرا شد. شاخص های وزن، WHR, BMI قبل و بعد از تمرینات با استفاده از دستگاه سنجش ترکیب بدن اندازه گیریشد. سپس از آزمودنی ها در دو مرحله پیش و پس آزمون ۵ میلی لیتر خون از سیاهرگی بازویی چپ پس از ۱۲ ساعت ناشتاییگرفته شد. داده های حاصل پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، تحلیل کوواریانس و تی وابسته درسطح معنی داری P>۰/۰۵ تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که در شاخص های آنتروپومتری شامل وزن (P=۰/۷۳۱)، شاخص توده بدن (P=۰/۵۸۸) نسبت دور کمر به لگن (P=۰/۶۰۱) در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنادار مشاهده نشد؛ ولی در شاخص مقاومت به انسولین (P=۰/۰۰۳) و درصد چربی (P=۰/۰۰۰) این تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: تمرین مقاومتی و مکمل اسپیرولینا به عنوان روش های غیر دارویی موثر بر شاخص مقاومت به انسولین می باشند، ولی شاخص های آنتروپومتریک تحت تاثیر این روشها قرار نگرفتند.

کلیدواژه ها:

مقاومت به انسولین ، آنتروپومتری ، دیابت نوع ۲ ، چاقی اضافه وزن