بیان ژن p۵۳ در گورخرماهی می تواند توسط آلایندگی داروی ایبوپروفن، تحت تاثیر قرار گیرد

اخیرا فرآورده های دارویی و محصولات مراقبت شخصی به فراوانی در پساب تصفیه خانه های فاضلاب، آب های سطحی، زیرزمینیو به خصوص آب های آشامیدنی یافت شده اند . این ها با دارا بودن نیمه عمر طولانی، در محیط زیست پایدار هستند. از بین داروهایمسکن و ضد درد، ضد دردهای غالب شامل پاراستامول، دیکلوفناک و ایبوپروفن به علت مصارف زیاد آن ها در زندگی روزمره، در آبهای زیرزمینی و آب آشامیدنی یافت شده اند.از آن جایی که امروزه مطالعات ژنتیکی بسیار گسترش پیدا کرده است، در سال های اخیر گورخرماهی به عنوان یک موجود زندهمعروف در جهت مطالعه بر روی عملکرد ژن ها و بیماری های ژنتیکی در مهره داران تبدیل شده است.به منظور انجام این تحقیق به مدت دو هفته گورخرماهی ها در معرض دوزهای تحت کشنده ایبوپروفن (۰/۱، ۱ و ۱۰ میلی گرم بر لیتر(،قرار گرفتند و سپس با استفاده از روش QPCR تغییرات بیان ژن در آن ها بررسی شد. نتایج نشان دادند که غلظت کم دارو یعنی ۰/۱ میلی گرم بر لیتر تاثیری بر بیان ژن P۵۳ نداشته است، در حالی که در دو غلظت دیگر که به ترتیب ۱ و ۱۰ میلی گرم بر لیتر ایبوپروفن بودند، نشان داده شد که اختلاف معناداری بین کنترل و نمونه حاوی داروبوده است، که در نتیجه آن، ژن P۵۳ میزان زیادی بیان شده است. از مقایسه بین نتایج تحقیق پیش رو و پژوهشی که توسط Dandah انجام گرفت، در نهایت این نتیجه به دست می آید که داروی ایبوپروفن قادر به اثرگذاری بر روی بیان ژن باشد چرا که موجب افزایش بیان ژن P۵۳ شده است.به میزان زیادی بیان شده است.دیگر که به ترتیب ۱ و ۱۰ میلی گرم بر لیتر ایبوپروفن بودند، نشان داده شد که اختلاف معناداری بین کنترل و نمونه حاوی داروبه میزان زیادی بیان شده استنداشته است، در حالی که در دو غلظت

کلیدواژه ها:

گورخرماهی ، ایبوپروفن ، QPCR