روش های مختلف گیاه پالایی جهت کاهش فلزات سنگین خاک

توسعه علمی و صنعتی به همراه فعالیت های انسانی در بهره برداری از منابع طبیعی باعث افزایش حضور آلاینده های شیمیایی بهمحیط زیست شده است. افزایش جمعیت شهری همراه با گسترش فعالیت های کشاورزی و صنعتی، از طرفی دیگر حفظ محیط زیستو منابع انسانی لزوم استفاده از روش های مناسب جهت حذف و یا کاهش این آلاینده ها را دو چندان می کند. یکی از این فناوریها که گیاه پالایی نامیده می شود، از گیاهان سبز برای کاهش آلودگی خاک و آب های زیرزمینی استفاده می شود. این فناوری میتواند برای رفع هر دو نوع آلاینده آلی و معدنی به کار رود. این تکنولوژی شیوه ای مناسب جهت از بین بردن فلزات سمی بوده وبه دلیل مقرون به صرفه بودن و مناسب بودن از نظر محیط زیست بسیار قابل توجه است. در این روش گیاه با استفاده از مکانیسمهای پاک سازی متنوعی در ناحیه ریشه گیاه و یا درون خود گیاه نظیر استخراج گیاهی (Phytoextraction)، تثبیت گیاهی (Phytostabilization)، تصفیه گیاهی (Rhizofiltration)، تجزیه ریزوسفری (Rhizodegradation)، فراسازی گیاهی (Phytovolatilization) و کنترل هیدرولیکی (Hydraulic control) آلاینده ها را از آب و خاک حذف می کند. شناسایی گیاهان انباشتگر مناسب برای ترکیبات آلاینده مختلف و شرایط بهینه جذب آلاینده ها در محیط های آزمایشگاهی و واقعی با توجه به شرایط خاص خاک ها در هر منطقه هنوز هم نیازمند مطالعات بیشتری است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، فناوری گیاه پالایی ، آلودگی خاک