فرضه پیوستاری خودشیفتگی، ارزش خود و شفقت خود
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 992
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HGSPD05_025
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1400
چکیده مقاله:
این پژوهش به منظور بررسی فرضیه پیوستاری خودشیفتگی انجام گرفت. ارتباط سه سازه خودشیفتگی، ارزش خود و شفقت خود در دو گروه بالینی و غیر بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه هایی جهت سنجش خودشیفتگی (ناپایداری هدف، و برتری)، ارزش خود، شفقت خود به گروه نمونه داده شد. گروه نمونه شامل ۲۸۵ نفر بود، که ۱۴۹ نفر آنها جز جمعیت غیربالینی از کارمندان ادارات و ۱۳۶ نفر نیز جز جمعیت بالینی و از مراجعین کلینیک های روانشناسی/ روانپزشکی بودند. همانگونه که انتظار میرفت، نتایج نشان داد که بین مولفه های خودشیفتگی با ارزش خود و شفقت خود رابطه منفی وجود دارد. فرایندهای خودشناسی که عبارتند از خودشناسی انسجامی، بهشیاری و خودمهارگری، در ارتباط بین خودشیفتگی با ارزش خود و شفقت خود نقش واسطه ای ایفا میکنند که با کنترل سه متغیر یاد شده، ارتباط بین خودشیفتگی با شفقت خود و ارزش خود کاهش بیشتری هم پیدا میکند. روش آماری به کار رفته در پژوهش حاضر، روش تحلیل مسیر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی رضا سرافراز
استادیار روانشناسی.هیئت علمی دانشگاه شیراز. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. گروه روانشناسی بالینی. شیراز. ایران.
محمود امیربیگی
دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه شیراز. شیراز. ایران
امیدرضا قاسمی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه تهران. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. تهران. ایران
علی فیروزآبادی
دانشیار دانشکده روانپزشکی. دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شیراز. شیراز. ایران.