منشا حاکمیت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

انسان به واسطه زندگی اجتماعی نیازمند یکسری قوانین و مقرات جهت جلوگیری از تجاوز به حقوق دیگران دارد. این قوانین میسر نمیشود مگر به وسیله ی قدرتی به نام حاکمیت که در راس همه قدرت ها قرار دارد. موضوع حاکمیت یکی از مهم ترین مسایل در حوزه سیاسی به شمار می آید و از دیرباز همواره مورد بحث صاحب نظران بوده است. در واقع یکی از مهم ترین ویژگی های هر نظام سیاسی حاکمیت در آن نظام است. در باره منشا حاکمیت نظریه های مختلفی ابراز شده است که اهم آنها نظریه الهی (تئوکراتیک) و نظریه حاکمیت مردم (دموکراتیک) می باشد. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر اسلامی بودن نظام تاکید شده و حاکمیت در یک نظام دینی به صورت مطلق از آن خداوند است و آنرا به انسان تفویض کرده است ،که پس از انبیاء و امامان، در حال حاضر ولایت فقیه در زمان غیبت امام معصوم ، عهده دار این مسئولیت می باشد. لذا در این پزوهش به بررسی منشا حاکمیت در نظام جمهوری اسلامی ایران می پردازیم.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، قانون اساسی ، ایران.