بررسی ایهام های صرفی و نحوی در ادب فارسی

پیچیدگی و رمزآمیزی جزء سرشت ادبیات است؛ ادبیات زبان زیبایی های شگفت انگیز، پیچیده و دور از ذهنی است که قادر است پیش پا افتاده ترین جریان پدیده ها را به خارق العاده ترین شکل ممکن جلوه دهد و بدان جلایی دیگر بخشد. یکی از شگفتیهای زبان ادبیات فارسی استفاده از صنعت ایهام است؛ ایهام از شگفت انگیزترین شگردهای شاعر و هنرمند ادبی برای بیان اندیشه های معمول به شکل غیر معمول است. این صنعت در اشعار و متون فارسی از نظر زیبایی شناختی همواره جایگاه ویژه ای داشته و دارد. بر این اساس در این مقاله تلاش شده است تا یکی از جالب ترین اشکال ایهام را که تاکنون کمتر کسی بدان توجه کرده مورد بررسی قرار دهیم که آن را میتوان از زمره ی ایهام تناسب دانست و نگارندگان نامش را ایهام صرفی-نحوی نهاده اند. شگردی است زیبا که شاعران و نویسندگان فارسی زبان با بازی با مباحث صرف و نحو عربی مقاصد خویش را با مهارتی خاص بیان داشته اند.

کلیدواژه ها:

ایهام ، ایهام تناسب ، صرف ، نحو.