حافظه سازمانی

امروزه متاسفانه بخش اعظمی از دانش ضمنی سازمان که از مهمترین انواع آن محسوب می شود، به علت عدم توجه لازم و ذخیره سازی مناسب به تدریج از دست رفته و یا نادیده گرفته می شود. در این راستا سیستم های حافظه سازمانی به عنوان یک سیستم کامپیوتری فعال جهت ساماندهی انواع دانش موجود در سازمان از طریق جمع آوری، نگهداری و توزیع مجدد فعالانه و آگاهانه آن بین افراد مناسب و در زمان مناسب مطرح شده اند.در پژوهش حاضر، ضمن مرور ادبیات و مفاهیم موجود در زمینه حافظه سازمانی ، به بررسی عوامل موثر بر تقویت حافظه سازمانی پرداخته است.(مالکی شاه محمودی، (۱۳۹۱ ایجاد و بهبود حافظه سازمانی، یکی از شیوه های مدیریت منابع فکری است. سازمانها باید راجع به تلاش های گذشته و شرایط محیطی خود دانشی رادر حافظه نگهداری کنند .وقتی سازمان مطلبی را می آموزد، از آن پس بایستی نتیجه آن مطلب در دسترس باشد .ثبت و ضبط مطالب به صورت مکتوب تنها یک فرم از حافظه سازمانی است. آشکارترین محل در این زمینه گنجینه های اطلاعاتی همچون کتابچه شرکت، پایگاه های داده، دستگاه های نگهداری فایل ها و حتی داستان ها و حکایت ها است .علاوه بر این، افراد نیز یکی دیگر از محل های اصلی نگهداری و حفظ دانش سازمانی هستند.(حسن زاده ثمرین و همکاران، (۱۳۹۳ حافظه سازمانی این فرصت را به سازمانها اعطاء میکند که از گذشته خود یاد بگیرند و از موفقیتها و شکستهای خود به عنوان ابزاری برای حفظ مزیت رقابتی استفاده نمایند. حافظه سازمانی با فراهم ساختن امکان تصرف، گردآوری، سازماندهی، انتشار و استفاده مجدد از دانش ایجاد شده توسط کارکنان، این دانش را توسعه داده و تقویت می کند.(محمدی و همکاران، (۱۳۹۵

کلیدواژه ها:

حافظه سازمانی ، یادگیری ، بهبود علکرد سازمانی ، بهبود دانش کارکنان ودانش سازمانی