تاثیر الگوهای مدیریتی در بهبود ایمنب معادن

لزوم پی ریزی ساختارهای پیش گیرانه در محیط های عملیاتی مخاطره آمیز و با ریسک بالا، مدیران سطوح بالا و تصمیم گیران این حوزه های عملیاتی را به پیاده سازی سامانه های ایمن ساز و پشتیبان فرآیندهای تولیدی/ خدماتی تشویق نموده است. این امر در قالب پی ریزی سامانه های ایمنی (Safety System) و ایجاد سامانه های مدیریت ایمنی (Safety Managment System) به عنوان ساختکار تامین کننده اهداف استقرار این سامانه ها و وضع و اتخاذ سیاست ها و قوانین کاری ایمن در جهت کاهش ریسک عملیاتی و کمینه سازی صدمات ناشی از بروز حوادث، صورت می پذیرد. در این میان معادن به سبب محیطکاری ویژه و فرآیندهای مخاطره آمیز (به خصوص معادن زیر زمینی) مرتبط از قبیل عملیات انفجار، حفاری و ... از اولویت ویژه ای به لحاظ برقراری سامانه های ایمنی برخوردارند. ستخ عملیات های صورت پذیرنده در معادن و میزان بالای درگیری عنصر انسانی در فرآیند استخراجی/ تولیدی معادن، لزوم در نگرش در پی ریزی سیاست ها و قواعد ایمنی متناسب به منظور کاهش رخداد حوادث منجر به بروز صدمات شغلی محیطی را بیش از پیش نمایان می سازد.