نقش الگوهای ارتباطی زوجین در گسست عاطفی

هدف: هدف این پژوهش بررسی تعیین نقش الگوهای ارتباطی زوجین در گسست عاطفی دانشجویان متاهل بود. روش: این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های بنیادی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۹ در دانشگاه آزاد مشهد بود. انتخاب نمونه در این پژوهش به شکل نمونه گیری در دسترس بود و حجم نمونه بر اساس روش در دسترس به تعداد ۲۴۶ نفر انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های الگوی ارتباطات خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) و طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) بود؛ جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین الگوی ارتباطی جهت گیری گفت وشنود با گسست عاطفی رابطه منفی معنادار و بین الگوی ارتباطی جهت گیری همنوایی با گسست عاطفی رابطه مستقیم معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که با ارائه آموزش های لازم در جهت بهبود الگوهای ارتباطی خانواده و ساختار انگیزشی انطباقی زوجینی که مشکل طلاق عاطفی دارند یا متقاضی طلاق هستند می توان طلاق عاطفی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

Communication patterns ، dialogue orientation ، compliance orientation ، emotional rupture ، الگوهای ارتباطی ، جهت گیری گفت و شنود ، جهت گیری همنوایی ، گسست عاطفی