بهره برداری بهینه از ریزشبکه ها از طریق بارهای پاسخگو و بدون وسایل نقلیه الکتریکی و با توجه به عدم اطمینان واحدهای بادی و فتوولتاییک در میکروگرید

این پایان نامه به بررسی زمان بندی بارهای پاسخگو و بدون وسایل نقلیه الکتریکی برای کاهش هزینه عملیات و انتشار در حضور توان باد و PV در میکروگرید می پردازد. در روش پیشنهادی بارهای پاسخگو برای تامین ذخایر مورد نیاز برای جبران عدم قطعیت های ذاتی توان های باد و PV استفاده می شود. علاوه بر این، یک مدل دو مرحله ای توسعه یافته برای تعیین هزینه عملیات مورد انتظار میکروگرید (انرژی و ذخیره) پیشنهاد شده است. در مرحله اول هزینه های تولید و ذخیره نیرو به حداقل می رسد و در مرحله دوم، هزینه های مربوط به تغییرات زمان بندی واحد ناشی از تغییرات توان باد و PV به حداقل می رسد. مدل پیشنهادی در یک میکروگرید با تولیدهای مختلف توزیع شده اجرا می شود. نتایج شبیه سازی نشان داده است هزینه های تولید، رزرو و راه اندازی در این سناریو به ترتیب ۱.۰۵۲۲.۸۲۱.۵۶۱ دلارو ۱۴.۵۲ دلار به دست آمده است که ۱.۱۷ دلار ۶.۶۷۸۳ دلار و ۷۵.۶۱ دلار است .همچنین میزان انتشار ۱۰۹۳,۶۶۸ کیلوگرم است این نتایج منعکس کننده نقش مثبت مشترکین در برنامه پاسخ بار خدمات اضافی است. بارهای پاسخ دهنده بخش قابل توجهی از ذخیره مورد نیاز در شبکه را فراهم می کند که می تواند ذخیره و هزینه عملیات شبکه را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

میکروگرید ، بدون وسایل نقلیه الکتریکی ، بارهای پاسخگو ، عدم قطعیت