بررسی عملکرد جذب سطحی در حذف آلاینده های آب آلوده به وسیله ی نانوساختارهای حاصل از الکترواکسایش فلزات مختلف

آلودگی آب به آلاینده های مختلف از جمله فلزات سنگین یک چالش جدی زیست محیطی برای جهان محسوب می شود. اغلب روش های موجود در حذف آلاینده ها از آب آلوده عموما کارایی خود را در غلظت های بالا نشان می دهند و برای غلظت های کم (غلظت های زیر ۱۰۰mg/l ) پاسخگو نیستند و افزون بر این مقرون به صرفه نیز نمی باشند. بنابراین نیاز است روشی مورد استفاده قرار گیردکه علاوه بر کم هزینه بودن، عملکرد آن در پالایش فلزات سنگین نیز موثر باشد. جذب سطحی به دلیل مزایای متعددی که دارد فرآیندی با پیش زمینه علمی و تجربی بسیار غنی است. این پژوهش مروری بر مطالعه و گردآوری اطلاعاتی در رابطه با جذب سطحی آلاینده های فلزی از آب آلوده به وسیله نانوذرات تولید شده به روش الکتروکریستالیزاسیون می باشد. سپس در انتها تاثیر افزایش ولتاژ اکسیداسیون و به تبع آن تاثیر کاهش اندازه نانوذرات حاصل از الکترواکسایش فلزات مختلف در راندمان حذف آلاینده ها بررسی شده است. طبق نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته در این زمینه، افزایش ولتاژ باعث کاهش اندازه نانوذرات تولیدی شده که نتیجه آن بالا رفتن راندمان جذب فلزات سنگین از آب آلوده بوده است که حتی در مواردی میزان جذب به بالای ۹۰ درصد رسیده است.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، فلزات سنگین ، آب آلوده ، راندمان حذف ، ولتاژ