رهبری در دو عصر متفاوت (رهبری نوگرایی برای عصر مدرن و رهبری فرانوگرایی برای عصر پست مدرن)

رهبری به عنوان یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر سازمان ها به طور گسترده ای موردمطالعه و تحقیق قرارگرفته است.هدف این مقاله مطالعه، شناخت و مقایسه رهبری نوگرایی و فرا نوگرایی در دو عصر متفاوت مدرن و پست مدرن می باشد.روش پژوهش در این مقاله به روش جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و اینترنت می باشد. نوگراییبه عنوان یک پدیده فرهنگی است که عناصر زیربنایی و ساختاری آن شامل تسلط بر طبیعت، پیشرفت و تغییر، عقلانیت،کارایی و روابط غیرشخصی و اتکا به وجود «یک بهترین روش» است. پست مدرنیسم در پاسخ به کاستی های مدیریتسنتی و پارادایم مدرنیسم، برای افزایش تغییر و نیازهای سازمان و جامعه به وجود آمده و معتقد است که محیط سازمانیآشفته و در حال تغییر است و دنیای فردا دنیای سازمانهای پسانوگراست که نیازمند رهبران فرا نوگرا می باشند. در تئوریرهبری نوگرا تاکید بر تاثیرات رهبری و مطالعه جایگاه قانونی رهبر در بوروکراسی مدنظر است، رهبران نوگرا معمولاعلاقه مند به حفظ وضعیت کنونی، سلسله مراتب، داشتن جایگاه رئیس، اقتدارگرایی، مرکزگرایی، وحدت و یکپارچگی،داشتن چشم اندازهای جهانی، عقلانیت و منطق و ... میباشند. در رهبری فرا نوگرایی تمرکز بر چگونگی فرایند رهبریاست و به توانایی شخصیتی رهبر و قدرت نفوذ او در باورها، ارزش ها، رفتارها و اعمال کارکنان تاکید می شود. رهبری فرانوگرا در عصر پست مدرن، مفهوم جدیدی از رهبری را با عنوان رهبری خدمتگزار ارائه می کند که دارای ویژگی هاییهمچون همدلی، دوراندیشی و گوش دادن موثر می باشند و همواره به دنبال آن هستند که به دیگران خدمت کنند. اینشیوه از رهبری بر روابط سالم و کارایی در سازمان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

پست مدرن ، رهبری ، فرا نوگرایی ، مدرن ، نوگرایی