مدل اثرگذاری هوشمندی بر رقابتپذیری مقصدهای گردشگری شهری در ایران

ظهور و بروز گردشگری هوشمند، توجه مدیران و سیاست گذاران مقصدها را به فرصتهایی که از تطبیق راهبرد هوشمندی در سطح مقصدهای گردشگری ایجاد می شود، جلب کرده است تا بتوانند با اتخاذ رویکرد نوآورانه و هوشمندانه، مزیت رقابتی در گردشگری ایجاد و رقابتپذیری مقصدها را افزایش دهند. این پژوهش در پی شناسایی و ارائه مدلی بوده که در آن سازوکار اثرگذاری هوشمندی بر رقابتپذیری مقصدهای گردشگری شهری در ایران تبیین شده باشد؛ بدین منظور و برای ایجاد فهم و ادراک عمیق از ابعاد، عوامل و چگونگی اثرگذاری هوشمندی بر رقابتپذیری در مقصدهای گردشگری شهری، رویکرد کمی اتخاذ و دو مرحله پژوهشی تدوین شد. در مرحله اول با روش تحلیل دادههای آرشیوی، به گردآوری و تلفیق پژوهش‎های پیشین و تعیین مولفهها و شاخصهای سنجش هوشمندی و رقابتپذیری مقصدهای گردشگری پرداخته شده و یافتهها با استفاده از نظر خبرگان گردشگری اعتبارسنجی شد. در مرحله دوم با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و ابزار پرسشنامه، اثرگذاری هوشمندی بر رقابتپذیری مقصدهای گردشگری براساس نظر خبرگان در سطح مقصدهای دوازدهگانه شهری منتخب سنجیده شده و به تایید مدل ارائه شده، پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد که براساس مدل تحقیق، هوشمندی بر رقابتپذیری مقصدهای گردشگری شهری اثرگذار است و هوشمندی رویهم‎رفته توانسته است ۸۸ درصد از تغییرات رقابتپذیری مقصدهای گردشگری شهری را پیش بینی کند. ارائه مدل اثرگذاری هوشمندی بر رقابتپذیری، تعیین مولفهها و شاخصهای هوشمندی و رقابتپذیری مقصدهای گردشگری شهری، وجوه تمایز این تحقیق نسبت به تحقیقات پیشین بودهاند.