اثر طول دوره مصرف کورکومین در طی تمرین استقامتی شدید بر میزان فعالیت GPX و سطوح مالون دی آلدئید کبد، قلب و عضله اسکلتی موش های صحرایی نر ویستار
محل انتشار: فصلنامه فیزیولوژی ورزشی، دوره: 12، شماره: 46
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSP-12-46_007
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مصرف مکمل کورکومین طی هشت هفته و ۴۸ ساعت پایانی تمرین استقامتی شدید بر میزان فعالیت گلوتاتیونپراکسیداز (GPX) و مالوندیآلدئید (MDA) کبد، قلب و عضله اسکلتی موشهای صحرایی انجام شد. تعداد ۳۹ سر موش صحرایی نر ویستار (با سن هشت هفته و با میانگین وزنی ۶۴/۱۸ ± ۷۶/۲۲۶ گرم)، پس از یک هفته آشناسازی به شش گروه کنترل، کورکومین، ۴۸ ساعت کورکومین، استقامتی، استقامتی + کورکومین و استقامتی + ۴۸ ساعت کورکومین تقسیم شدند. تمرین استقامتی شدید (پنج جلسه در هفته) روی نوارگردان مخصوص جوندگان انجام شد. مکمل کورکومین در طی هشت هفته، سه جلسه در هفته (۳۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) یا ۴۸ ساعت پایانی (هر هشت ساعت) به وسیله تزریق درون صفاقی مصرف شد. سطوح فعالیت GPX به روش الایزا وMDA با روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد.نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که فعالیتGPX بافت کبد (۰.۰۰۱ = P) و قلب (۰.۰۳۴ = P) گروه استقامتی، در مقایسه با گروه کنترل بهطور معناداری کمتر و سطوح MDA در بافت کبد (۰.۰۰۱ = P) و قلب (۰.۰۰۴ = P) به طور معناداری بالاتر بود. همچنین، میزان فعالیت GPX در هر دو گروه استقامتی + کورکومین (۰.۰۰۲ = P) و استقامتی + ۴۸ ساعت کورکومین (۰.۰۰۱ = P) بافت کبد، به طور معناداری از گروه استقامتی بیشتر بود. سطوح MDA بافت کبد (۰.۰۰۷ = P) و قلب (۰.۰۱۸ = P) در گروه استقامتی + کورکومین به طورمعناداری از گروه استقامتی پایینتر بود و MDA قلب گروه کورکومین از گروه کنترل بیشتر بود. فعالیت GPX و MDA عضله اسکلتی هیچگونه تفاوت معناداری را نشان نداد. به نظر میرسد تمرینات استقامتی شدید به بروز پاسخهای اکسایشی متفاوت در بافتهای مختلف منجر می شود و مصرف مکمل کورکومین در طی هشت هفته تمرین یا حتی ۴۸ ساعت پایانی تمرینات استقامتی شدید، میتواند در بافت های کبد و قلب از اثرهای فشار اکسایشی جلوگیری کند و ظرفیت آنتیاکسیدانی را تقویت کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی گرزی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه زنجان
سمانه اکرادی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :