بررسی کیفیت خواب و تعین عوامل مرتبط با آن در آتش نشانان شهر اصفهان

هدف: آتش نشان فردی است که در راستای نجات جان انسان ها (در پاره ای موارد حیوانات)، مال آن ها، حفظ اموال و ثروت های عمومی و ملی و ارائه خدمات بشر دوستانه اقدام می نماید و با توجه به اهمیت و مخاطرات این شغل هوشیاری و چابکی برای این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است که این امر اهمیت کیفیت خواب در این افراد را آشکار می سازد. بنابراین پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر با ماهیت کاربردی و مقطعی با هدف «کیفیت خواب و تعیین عوامل مرتبط با آن در آتش نشانان شهر اصفهان» اجرا گردیده است. روش: جامعه آماری کلیه آتش نشانان ۴ ایستگاه آتش نشانی شهر اصفهان با تعداد ۶۰ نفر نیروی عملیاتی است که با فرمول کوکران تعداد ۵۰ نفر با روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ۱۸ گویه ای کیفیت خواب پترزبورگ (بویس و همکاران، ۱۹۸۹) (PSQI) به همراه پرسشنامه مشخصات فردی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS۲۲ و آزمون های T مستقل و آنالیز واریانس صورت گرفت. یافته ها: به طور متوسط آتشنشانان شهر اصفهان دارای مشکل متوسط در دو زیر مقیاس (کارایی خواب و مصرف داروهای خواب)، دارای مشکل متوسط تا جدی در چهار زیر مقیاس (کیفیت ذهنی خواب، تاخیر در یه خواب رفتن، اختلالات خواب و اختلال عملکرد روزانه) و همچنین دارای مشکل جدی در زیرمقیاس (طول مدت خواب) هستند و همچنین آتش نشانان شهر اصفهان از کیفیت خواب ۳/۴۷۳±۹/۴۲۰ مناسبی برخوردار نیستند. در بین آتش نشانان شهر اصفهان متغیرهای وضعیت مصرف سیگار و سن با کیفیت خواب آتش نشانان ارتباط دارد (P>۰/۰۵) ولی متغیرهای وضعیت تاهل و سابقه کار با کیفیت خواب آنان مرتبط نیست (P<۰/۰۵). نتیجه گیری: بنابراین با توجه به این که به طور کلی کیفیت خواب آتش نشانان شهر اصفهان مناسب نیست پس توصیه می شود در عملیات های حساس از افراد جوان تر و افرادی که سیگار مصرف نمی کنند، استفاده شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، آتش نشانان ، اختلالات خواب