بررسی نقش تجدید حیات مسجد جامع استان اصفهان در بازآفرینی و احیای شهر

نیازهای مختلف جامعه معاصر و رشد آگاهی ارزش بالای میراث معماری بر اهمیت تجدید حیات به عنوان وسیله محافظت تاکید دارد، اما همزمان فعالسازیاش در زمینه توسعه و بازآفرینی شهری قابل تحمل است. تکنیکهای جدید محافظت فعال و حفظ میراث معماری رشد کرده است. به طوری که هیچ فرمول جهانی برای انجام و ارزیابی همیشگی مرتبط و پیوسته »کهنه« و »جدید« وجود ندارد، این نیاز برای شناخت جهانی اساس و محرک تحقیق بیشتر در این حوزه است. هدف این پژوهش در روشها و محصولات بصری نهایی تجدید حیات است که هدف بصری باید نتیجه نهایی گردد. ارزیابی اهمیت بصری محدوده نتیجه آمیزش معیارهای مورد نظر، سازماندهی تابعی و خلاقیت در احیای بافت شهری و توسعه آن است.

کلیدواژه ها:

آثار تاریخی ، بازآفرینی شهری ، مرمت آثار ، ارزش معماری.