کاهش لجن زایی در سواحل جنوبی دریای خزر (حوضه آبگیر پره سر)

لجن زایی در حوضه های بنادر و آبگیرها مشکلی رایج در بسیاری از این سازه ها بوده و با عملکرد بندر که ایجاد محیطی محافظت شده با شرایط سکون است، ارتباط موثر دارد. در این تحقیق لجن زایی در آبگیر پره سر مورد مطالعه قرار گرفته است. سعی بر آن شده تا با اقدامات سازه ای، از جمله استفاده از شکل ژاپنی با رسوب گیر و شکل اروپایی با ورودی در سمت راست، امکان کاهش لجن زایی در ورودی و درون آبگیر مورد بررسی قرار گیرد. برای مدل سازی منطقه با توجه به گل موج موجود، سناریوهایی براساس ارتفاع و جهت موج ورودی در نظر گرفته شده و اثر هر موج به همراه جفت شدگی با جریان، بر روی لجن زایی آبگیر لحاظ شده است. نتایج به دست آمده از شبیه سازی مدل نشان داد علی رغم اینکه در حدود ۵۱ درصد از سال در منطقه پره سر جریان به طور منفرد حاکم است، جریان به تنهایی نقش عمده ای در ایجاد لجن زایی در ورودی و درون آب گیر ندارد. نتایج حاصل از سناریوها نشان می دهد که شکل ژاپنی با رسوب گیر توانسته در مجموع میزان لجن زایی را حدود ۲۳ درصد کاهش دهد. بهترین حالت برای کاهش لجن زایی شکل اروپایی با ورودی در سمت راست است که توانسته مقدار لجن زایی را در ورودی آبگیر حدود ۴۱ درصد کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

لجن زایی ، آبگیر ، رسوب گیر