مقایسه اثر دیدروژسترون و پروژسترون واژینال بر پیامد نهایی بارداری در موارد تهدید به سقط: کارآزمایی تصادفی شده بالینی

مقدمه: علی رغم شواهد مثبت مبنی بر تاثیر پروژسترون بر تداوم بارداری در موارد تهدید به سقط، نتایج مطالعات انجام شده در رابطه با فرم دارویی آن با اختلاف نظر همراه بوده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر دیدروژسترون و پروژسترون واژینال بر پیامد نهایی بارداری در موارد تهدید به سقط انجام شد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور، ۱۶۰ زن باردار دچار تهدید به سقط مراجعه کننده به بیمارستان کوثر قزوین در سال ۱۳۹۷ به صورت تصادفی ساده تحت درمان با دیدروژسترون (دوفاستون) ۱۰ میلی گرم ۲ بار در روز یا پروژسترون واژینال (سیکلوژست) روزانه ۴۰۰ میلی گرم قرار گرفتند. در نهایت پیامدهای بارداری در میان دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: فراوانی زایمان سزارین در گروه دیدروژسترون، ۲۷ نفر (۷/۳۳%) و در گروه پروژسترون واژینال، ۲۵ نفر (۲/۳۱%) بود که تفاوت معنی داری میان دو گروه وجود نداشت (۷۳۶/۰=p). به طور کلی فراوانی وقوع زایمان زودرس ۹۷ نفر (۶/۶۰%) بود و تفاوت معنی داری میان دو گروه مشاهده نشد (۰۵/۰دیدروژسترون تفاوتی در مقایسه با پروژسترون واژینال در درمان تهدید به سقط ندارد.

کلیدواژه ها:

پروژسترون ، پیامدهای بارداری ، تهدید به سقط ، دیدروژسترون