بررسی تمثیلی عناصر و داستان ها در شعر امام خمینی(ره) با تکیه بر بینامتنیت قرآنی

تمثیل­ حکایت یا داستانی­ است که در برگیرنده مفاهیم اخلاقی، دینی، تعلیمی، اجتماعی، عرفانی، فلسفی و حتی­روانشناسانه است. سویی دیگر بینامتنیت قرار دارد که روش همگرایی متون با توجه به تاثیرپذیری از متون قبل و تاثیرگذاری بر متون بعد می­باشد. پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی با روش توصیفی- تحلیلی بر اساس منابع کتابخانه­ای و با هدف بررسی تمثیلی عناصر و داستان ها در شعر امام خمینی(ره) با تکیه بر بینامتنیت قرآنی تدوین گردیده است. امام خمینی دارای شخصیتی  عرفانی- الاهی بوده و با عنایت به اینکه وی آشنایی کامل به کلام حق داشته، بنابراین هسته و چارچوب اصلی بیشتر اشعار خود را بر این مبنا بنیان نهاده است. بر این اساس شعر او در بردارنده نکته­های اخلاقی و تاملی است که این امر موجب صلابت و استواری وجه شعری وی گردیده است. در این پژوهش بنا به ضرورت تحقیق سعی شده است تا به عناصر و داستان­های قرآنی که دستمایه تمثیلی در شعر امام خمینی گردیده­اند پرداخته شود. این عناصر و داستان­ها هر چند در اصل ماهیت واقعی دارند لیکن در قالب تمثیل که قرار می­گیرند حامل یک معنی ثانوی می­شوند.

کلیدواژه ها:

تمثیل ، بینامتیت ، قرآن ، امام خمینی(ره)