نقش الگوهای ارتباطی و سبک های هویت در پیش بینی رضایت زناشویی: یک مطالعه تشخیصی

هدف: خانواده، یک نظام اجتماعی طبیعی است که در همه مراحل تکوین آن زن و مرد، خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی چون الگوهای ارتباطی و سبک­ های­­ هویت در رضایت زناشویی آنان نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی الگوهای ارتباطی و سبک­ های هویت در پیش ­بینی رضایت زناشویی بود. روش: طرح پژوهش، تابع تشخیص دو گروهی بود. جامعه آماری این پژوهش مردان و زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی وابسته به نظام مشاوره و روان شناسی شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بودند. ۴۸۰ نفر از اینافراد بر اساس فرمول کرامر و به شیوه نمونه گیری دسترس انتخاب شدند به پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (EMSQ) السون و همکاران(۱۹۸۷)، الگوهای ارتباطی (CPQ) کریستنسن و سالاوی (۱۹۸۴) و سبک­های هویت (RISI) برزونسکی و همکاران (۲۰۱۳)  پاسخ دادند. از بین آن ها به این منظور تعداد ۱۰۰نفر دارای رضایت زناشویی بالا و ۱۰۰نفر دارای رضایت زناشویی پایین انتخاب شدند و داده­ های پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از روش تابع تشخیص (ممیزی) تحلیل شد. یافته ها:نتایج نشان داد که با کمک الگوهای ارتباطی و سبک ­های هویتی می­ توان رضایت زناشویی را پیش­ بینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با ۷۴ درصد پیش بینی صحیح افراد را به دو گروه دارای رضایت زناشویی پایین و بالا طبقه بندی نماید. نتیجه گیری: می­توان نتیجه گیری کرد عواملی همچون الگوهای ارتباطی و سبک های هویت بر رضایت زناشویی تاثیرگذار است. پیشنهاد می­ شود درمانگران در ارائه راهکارهای ارتقادهنده رضایت زناشویی به این عوامل توجه بیش تری مبذول نمایند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، الگوهای ارتباطی ، سبک های هویت