بررسی ارتباط سبک های یادگیری با نمرات آزمون های جامع علوم پایه و پیش کارورزی و نتایج آزمون صلاحیت بالینی دانشجویان در پایان دوره دکتری عمومی

تاثیر توانایی های ذهنی و شناختی افراد بر یادگیری بسیار اهمیت دارد. اما یکی از عواملی که می تواند موثر بر یادگیری باشد سبک های یادگیری و تفاوت افراد در این امر است. لذا جهت بررسی سبک های یادگیری دانشجویان سال آخر رشته پزشکی و ارتباط آن با نمرات آزمون های جامع علوم پایه و پیش کارورزی و نتایج آزمون صلاحیت بالینی پایان دوره دکتری عمومی در دانشگاه آزاد اسلامی تهران سال تحصیلی ۹۷_۱۳۹۶ مطالعه ای از نوع توصیفی و همبستگی بر روی ۲۷۰ نفر از دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران که با روش در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه دموگرافیک و پرسش نامه سبک یادگیری کلب (۱۹۹۹) است که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار ۲۲SPSS و از طریق رگرسیون خطی دو متغیره و لجستیک به بررسی وضعیت روابط ابعاد و متغیرهای پژوهش از دیدگاه پاسخ دهندگان پرداخته شد. نتایج نشان دهنده رابطه مثبت بین متغیرهای مفهوم سازی انتزاعی و مشاهده تاملی و تجربه عینی با آزمون های جامع علوم پایه و پیش کارورزی دوره دکتری عمومی می باشد. در نهایت متغیر مفهوم سازی انتزاعی بیش ترین توانایی را در پیش بینی وضعیت مردود/ قبول دانشجویان در آزمون صلاحیت بالینی دارد (۰۵/۰p < ). آگاهی از سبک یادگیری دانشجویان هم برای شخص یادگیرنده و هم برای فرد آموزش دهنده مفید است و می تواند موفقیت شخص یادگیرنده را به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، آزمون صلاحیت بالینی ، آزمون جامع پیش کارورزی ، آزمون جامع علوم پایه